در این نامه که در صفحه رسمی پرویز پرستویی در اینستاگرام منتشر شده، چنین آمده است: «جناب آقای رئیس جمهور! دیگه ماه های آخر ریاست شماست. در این حدود ۸ سال هرچه کردید و نکردید برهمه ملت ایران روشن و شفاف است. اما با قاطعیت میتوانم بگویم که دو کار را نکردید.
یک: برای مردم فقیر و نیازمند در حاشیه شهرهای تهران و استان‌ها و کشورمان هیچ کاری نکردید. این را با سند و استدلال می‌گویم، در این یکساله شیوع کرونا که همیشه در هیئت دولت با فاصله و رعایت پروتکل‌ها می‌نشینید و برنامه‌های آنلاین می‌گذارید، بنده و گروهمان، قهرمانان یا بهتر بگویم پهلوانان کشور و جهان با کمک‌های مردمی سفرهای دوره‌ای گذاشته‌ایم، برای توزیع ارزاق، ساختن درمانگاه، ساختن خانه برای کپرنشینان، ساختن مدرسه، پروتز برای دست‌های قطع شده توسط گاندوها … ازخراسان جنوبی و شمالی و سیستان و بلوچستان واستان گلستان و مازندران و گیلان و کردستان و خوزستان و دزفول آذربایجان و میشه گفت کل کشور را دور زدیم و می‌زنیم. آنچه مشاهده کردیم، فقر مطلق، بی خانمانی و بیکاری، بی آبی، بی هویتی (فاقد شناسنامه، کارت ملی، یارانه)، نداشتن مسکن، درمانگاه، مدرسه و تغذیه بود. برای اثبات این حرفها در این روزهای آخر ریاستتان یک سفر همراه ما میهمان باشید، با لباس شخصی، شک ندارم که اصلا شمارا نمی‌شناسند، چرا؟ چون برق ندارند که تلویزیون داشته باشند. بیایید و از نزدیک ببینید که چه کارهایی می توانستید بکنید و نکردید و یا بگوشتان نرسیده…
دو: در این دو دوره یک بار سراغ هنرمندان که اکثرا نقش مهمی در انتخاب شما داشتند را نگرفتید و در این سال‌ها بخاطر حمایت از شما مدام مورد شماتت قرارگرفتند! یکسال است سینماها و تئاترها به خاطر کرونای لعنتی تعطیل است. آیا می‌دانید که اهالی هنرمندان نجیب این کشور چگونه روزگار می‌گذرانند؟ بعید می دانم. هنرمندان کسانی نیستند که برای نیازشان بتوانند دست به طرف کسی دراز کنند. من خوب می‌دانم که اکثر هنرمندان تئاتر و سینما روزگار تلخ و سختی را می‌گذرانند، اکثرا فاقد مسکن هستند و لنگ اجاره خانه و سفره‌های خالی و صورت خود را با سیلی سرخ نگه می‌دارند، که البته این روزها با سیلی هم نمی‌شود صورت را سرخ نگه داشت! چرا؟ چون خونی زیر پوست نیست که سرخ شود. بیایید یک سفر دوره‌ای در این روزهای آخر که مسئولیت دارید با هم به جاهایی که عرض کردم داشته باشیم. بیایید سری به اهالی فرهنگ و هنر بزنید دیگر این فرصت پیش نخواهد آمد. این‌ها که گفتم از درد بود و اطلاع‌رسانی می‌دانم که نمی‌دانید. و یا نشنیده‌اید .بیایید ببینید که چقدر مردم خوب و شریف و دوست داشتنی داریم.
بیایید با رعایت پروتکل ها
بیایید و نگران نباشید ،شما را نمی شناسند»
